တေန့မွာ နိုူးတ၀က္ အိမ္မက္ မက္ေနဆဲ.အခ်ိန္..
လူ ေလာက ကို ေျခ လွမ္း ခ်ခ်ိန္ ကာလ..
တံခါးေခါက္သံ တခ်က္ၾကားလိုက္တယ္..
နွလံုးသား ကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့
သူကိုယ္သူ အခ်စ္လို့
ေျပာလာသူ တစ္ေယာက္..ကိုေတြ့ရတယ္
ရိုးသားတဲ့ ကြ်န္ေတာ္
လူတကာေျပာေနတဲံ အခ်စ္ဆိုတာၾကီးကို
မ်က္၀ါး ထင္ထင္ ဆံုေတြလိုက္ရေတာ့
.ရင္ခုန္သံေတြ့ ဆူညံလို့..
နွလံုးသား တခုလံုး မူးမိုက္သြားေလရဲ့
.ျဖဴစင္တဲ့ အျပံဳး နဲ့ယဥ္ေက်းစြာပဲ
.ေရာက္ရွိလာတဲံ အခ်စ္..
နာက်င္မွု ေတြ ထားခဲ့ မယ္မထင္လို့
နွလံုးသား၀ယ္ နားခိုခြင့္ျပဳလိုက္တယ္..
အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ
ဦးေနာက္က စဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲ..
သူကနွလံုးသား တခုလံုးကို
အနိုင္ယူ လို့ သိမ္းပိုက္ခဲ့ျပီးေလ
ခ်စ္မိေတာ့လည္း
အခ်စ္ ကိူ အခ်စ္လိုပဲျမင္
ဘာေတြ ဘယ္လိုပင္ ရွိပါေစေတာ့...
အေကာင္း အဆိုးကို မ်က္စိစံုမွတ္..
အခ်စ္ ဆိုတာ ကို ရင္၀ယ္ ပိုက္ေထြး
နာက်င္မွု ဟာ..ကိုယ္အတြက္
သူေပးလိုက္တဲ့ ဆုလာဒ္ တခုဆိုရင္..
၀မ္းေျမာက္စြာ လက္ခံရင္းး...
နွလံုးသားတခု လံုးပ်က္သုန္းလို့.
ရင္ခြင္တခုလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားပါေစ
သူ ကို ခ်စ္တဲ့ စိတ္ ထာ၀ရ ရွင္သန္ေနရင္းး
.ေရွ့သို့..ေရွ့သို့ ေရွ့ဆက္ ..လို့......................
Zây Łïñ
No comments:
Post a Comment