ေလလြင့္ေနတဲ့လူ: ေစ်းကြက္ရွာမည့္.. အေရာင္းသမားတို႕ မမွားေစဖို႔

ဤBlog သည့္ ကြ်ႏ္ုပ္ ႏွစ္သက္မိေသာ စာအုပ္စာေပ ႏွင့္ အေတြးအျမင္ မ်ားကို သိမ္းဆည္းထားသည့္ အေထြေထြအြန္လိုင္းမွတ္စုစာအုပ္တစ္အုပ္မွ်သာျဖစ္ပါသည္..ေရာက္ရွိလာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မဂၤလာရွိေသာ ေန့ေလးျဖစ္ပါေစ..

Saturday, December 17, 2016

ေစ်းကြက္ရွာမည့္.. အေရာင္းသမားတို႕ မမွားေစဖို႔

ေစ်းကြက္ရွာမည္႔.. အေရာင္းသမားတို႕ မမွားေစဖို႔ ၊ Marketing သမားတို႕ လိုက္နာရမယ့္ က်င့္ဝတ္ ႏွင့္ စည္းကမ္း တခ်ိဳ႕

ေစ်းကြက္ရွာေဖြထိုးေဖါက္တာနဲ႕ ေစ်းေရာင္းတာဟာ ခြဲျခားလို႕ မရတဲ့ အတြဲပါ..။ ဒါကို Marketing and Sales လို႕ ေျပာပါတယ္..။ တခ်ိဳ႕ ကလည္း ေျပာင္းျပန္ေခၚၾကပါတယ္..။ ဘယ္လိုပဲ ေခၚေခၚ အခုအခ်ိန္မွာ အေရးမၾကီးေတာ့ပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ အမွန္ကို ေတာ့ သိထားဖို႕လိုပါတယ္..။ ေစ်းကြက္ ရွာသမားက ေရွ႕က လမ္းေဖါက္လမ္းထြင္ျပီး ကိုယ့္ကုန္စည္သစ္ကို မိတ္ဆက္ရပါတယ္..။ အလြန္ မ်က္ႏွာပူရတဲ့ အလုပ္ပါ.။ ဝါသနာ ပါပါတယ္ ဆိုသူေတြေတာင္ တခါတေလ မ်က္ရည္က်ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးပါ..။ သိပ္ကို အလိုက္သိရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးပါ..။ ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ေလ့လာ ေလ့က်င့္ထားသူမ်ားသာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ပါ..။ ဒီေန႕ေခတ္ဟာ ကုန္စည္သစ္ေတြ ေန႕စဥ္နဲ႕ အမွ် ထြက္ေပၚလာေနတဲ့ ေခတ္ပါ.။ အဲဒီ ကုန္စည္သစ္ေတြကို အျပိဳင္အဆိုင္ ေရာင္းဖို႕ ၾကိဳးစားရတာပါ..။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မားကက္တင္း ရဲ႕ က႑ သိပ္ကို အေရးပါလာပါျပီ..။ မားကက္တင္းသမားက ထိုးေဖာက္ ေမႊေႏွာက္ျပီး မိတ္ဆက္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မွသာ အေရာင္းသမားက ေရာင္းရတာ အဆင္ေျပမွာပါ..။ မားကက္တင္းက ေစ်းကြက္ကို ထိုးေဖါက္ ေၾကာ္ျငာ ထားခဲ့ျပီ ဆိုရင္ အေရာင္းက ေနာက္က ႏိုင္နင္းေအာင္ ေရာင္းေပေတာ့ ပဲ..။ မားကက္တင္းက ထိုးေဖါက္ႏိုင္စြမ္းအားနည္းရင္ အေရာင္းမသြက္ေတာ့ပါဘူး..။

မားကက္တင္း သမားတို႕ လိုက္နာရမယ့္ က်င့္ဝတ္ေတြ စည္းကမ္းေတြ ရွိပါတယ္..
။ အဲဒီက်င့္ဝတ္ ေတြ စည္းကမ္းေတြကို သက္ဆိုင္ရာ အၾကီးအကဲေတြက သင္ေပးဖို႕ လိုပါတယ္.။ မသင္ေပးပဲ တတ္လိမ့္မယ္လို႕ ထင္ထားရင္ မွားပါတယ္..။ သင္ေပးရမွာပါ..။ အလြယ္တကူ သင္ေပးလို႕ ရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို အေတြ႕အၾကံဳ ကေနတဆင့္ေျပာျပပါ့မယ္..။
ဒီေန႕ဟာ ဆက္သြယ္ေရး အလြန္ ေကာင္းတဲ့ေခတ္ျဖစ္ပါတယ္..။ ဘာကိုပဲသိခ်င္သိခ်င္ တယ္လီဖုန္း တၾကိမ္ေလာက္ ဆက္လိုက္တာနဲ႕ သိႏိုင္တဲ့ ေခတ္ပါ.။

ကိုယ္ဘယ္သူနဲ႕ ဆက္သြယ္ေနတာလဲ ဆိုတာေလး သိရင္ အလုပ္ျဖစ္ပါျပီ..။
ကိုယ့္အလုပ္က မားကက္တင္း … ေတြ႕ခ်င္တာက ကုမၸဏီပိုင္ရွင္..။ ဟုတ္ပါျပီ.. တနည္းနည္းနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္တဲ့ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ ရဲ႕ ဖံုးနံပါတ္ရပါျပီတဲ့..။ ဘာလုပ္ရမတုန္း..။ ဘယ္လို ဆက္သြယ္ရမတုန္း .. ဘယ္လိုႏႈတ္ဆက္ရမတုန္း..။ ကိုယ္ေပးခ်င္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ ဘယ္လိုေပးရမတုန္း..။ ဒါက အေရးၾကီးပါတယ္..။ ကိုယ္ေရာင္းခ်င္တဲ့ ပစၥည္းကို ေရာင္းထြက္ဖို႕အတြက္ တဖက္က ကုမၸဏီပိုင္ရွင္နဲ႕ ေတြ႕မွ ျဖစ္မွာလား..။ သူ႕ဆီမွာ အဝယ္ဌာနတို႕ ေရြးခ်ယ္ေရး ဌာနတို႕ မရွိဘူးလား..။ အဲဒီဌာနေတြကို ေက်ာ္ျပီး ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ ကို တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ျပီး ေစ်းေရာင္းမွာလား..။ သိပ္ကိုစဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ပါ..။ အဲဒီလို ရြာေက်ာ္ခဲပစ္လုပ္တာကို ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ေတြက မၾကိဳက္ပါဘူး..။ သူ႕ရဲ႕ ကုမၸဏီက အဝယ္ဌာနကလဲ ၾကိဳက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး..။

ကိုယ္ေရာင္းခ်င္တဲ့ ပစၥည္း/ ဝန္ေဆာင္မႈ ကို အမွန္တကယ္ ဝယ္ယူသံုးစြဲမယ့္သူကို ေတြ႕ျပီး ေျပာျပရင္မေကာင္းဘူးလား..။

ျပီးေတာ့ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ကို ဖုန္းဆက္မွ ျဖစ္မယ္ ဆိုတဲ့အခါက်ရင္လဲ.. ဘယ္လို ေခၚရမလဲ ဆိုတဲ့ Salutation က သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္..။ ဦး xxxx .. ေဒၚxxx ပါလား လို႕ တိုက္ရိုက္ေမးတဲ့ အလုပ္ကို ဒီေန႕ မားကက္တင္းေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ၾကပါတယ္..။ အဲဒါ မွန္ကန္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္နည္း မဟုတ္ပါဘူး..။ အဲဒီ… ဦး xxx ေဒၚxxx ရဲ႕ ဖုန္းကို ဆက္လိုက္လို႕ တဖက္က ျပန္ထူးတာနဲ႕ နာမည္ကို ဦးေတြ ေဒၚေတြ တပ္ျပီး ေခၚပစ္လိုက္တာဟာ သိပ္အဆင္မေျပပါဘူး..။ ကိုယ္မေခၚခင္ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ ကို တနည္းနည္းနဲ႕ သိေအာင္ ၾကိဳးစားထားရပါမယ္..။ ဘယ္အသက္အရြယ္ ရွိျပီလဲ..။ သူ႕ရဲ႕ပညာအရည္အခ်င္း ကဘာလဲ..။ သူ႕ရဲ႕ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြက ဘာလဲ..။ သူ႕ကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ စကားေျပာရင္ အဆင္ေျပဆံုး ျဖစ္မလဲ .. အခုကိုယ္ေခၚတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ စကားေျပာခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား..။ အနားယူေနသလား.. စသျဖင့္ အမ်ားၾကီး ၾကိဳေတြးထားဖို႕ လိုပါတယ္..။

သင့္ေတာ္တဲ့ အခ်ိန္ဟုတ္ျပီ ဆိုရင္ေတာင္မွ ကိုယ့္ဖက္က စကားသံကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အခ်ိဳ ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ျပင္ဆင္ျပီးမွ ေခၚသင့္ပါတယ္..။ ဦးဦး.. ေဒၚေဒၚ .. ကိုိကုိ.. မမ.. ေလးေလး.. ၾကီးၾကီး.။ ဆရာ.. ဆရာမ.. ေဒါက္တာ.. ပေရာ္ဖက္ဆာ..။ ဆရာၾကီး .. ဆရာမၾကီး..။ အန္တီ.. အန္ကယ္.. ဘဘ စသည္ျဖင့္ ဂါရဝ တရားကို ေရွ႕ထားတဲ့ နာမ္စားေတြ ကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ သံုးသင့္ပါတယ္..။ ကိုယ့္ေလသံက ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ ေလသံမ်ိဳး မျဖစ္ဖို႕ သိပ္ကို အေရးၾကီးပါတယ္..။ သိပ္ေလးစားစရာ မလိုေပမယ့္ အသိအမွတ္ျပဳ ဖို႕ေတာ့ လိုပါတယ္..။ ကိုယ့္ကိစၥ ေအာင္ျမင္ေရးမွာ သူ႕ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က အေရးပါတဲ့ အတြက္ အေရးပါသူတစ္ေယာက္ကို ဆက္ဆံတဲ့ ဆက္ဆံပံုမ်ိဳး ျဖစ္ဖို႕လိုပါတယ္.။ ထိခ်င္ရာထိ ဆိုျပီး ရမ္းသန္း ပစ္လိုက္တဲ့ ျမားတစ္စင္း မျဖစ္ဖို႕ လိုပါတယ္..။
တခ်ိဳ႕ မားကက္တင္းေတြက သူတို႕ရဲ႕ တယ္လီဖုန္းထဲမွာ ဖံုးနံပါတ္ေတြ အမ်ားၾကီး မွတ္ထားျပီး ေခၚတဲ့ အခါမွာ အထက္ေအာက္ လြဲျပီး ေခၚတာေတြ ရွိပါတယ္..။ နံပါတ္လြဲတာ သိပ္ျပသနာ မရွိပါဘူးလို႕ မထင္လိုက္ပါနဲ႕ ..။ ကိုယ့္နံပါတ္ကို ေခၚျပီး တျခားလူရဲ႕ နာမည္ကို ေမးတာ ကို သိပ္စိတ္ဆိုးတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ဆိုတာ သတိထားပါ..။

ေနာက္ထပ္သတိထားရမယ့္ အခ်က္တခ်က္ကိုေျပာပါမယ္..။ ၀၉ နဲ႕စတဲ့ မိုဘိုင္းလ္ဖံုး နံပါတ္ကို ေခၚတယ္.. ျပီးေတာ့မွ အဲဒီနံပါတ္ပိုင္ရွင္ မဟုတ္တဲ့ ေနာက္တစ္ေယာက္ ကိုေမးတယ္..။ အဲဒါဟာ အလြန္ ရိုင္းပါတယ္..။ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ဖံုးေတြပါ..။ အမ်ားသံုး ဖံုး မဟုတ္သလို တအိမ္လံုးသံုးတဲ့ အိမ္သံုးဖံုးလဲ မဟုတ္ပါဘူး..။ ဒါေၾကာင့္ ၀၉ ေတြကို ေခၚေတာ့မယ္ ဆိုရင္ မေခၚခင္ ေသခ်ာေအာင္ ျပည့္စံုေအာင္ ေလ့လာထားတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ..။

တရက္က သင္တန္းမ်ိဳးစံုဖြင့္တဲ့ သင္တန္းေက်ာင္းက ဝန္ထမ္းမိန္းကေလးက ဟိုတယ္လုပ္ငန္း တခုကို အၾကံေပးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဆီ ကို ဖံုးဆက္တယ္..။ ပထမဆံုး အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ နာမည္ကို ေမးတယ္..။ ဟုတ္ပါတယ္ ဆိုေတာ့ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္ ေဒၚXXXX နဲ႕ ေျပာခ်င္လို႕ပါလို႕ ေျပာတယ္..။ ဘယ္ေလာက္မ်ား အသံုးမက်လိုက္သလဲ ဆုိတာ..။ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ဒီနံပါတ္ပိုင္ရွင္နဲ႕ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္ ဟာ အျမဲတန္း အတူတူ ရွိေနတယ္လို႕မ်ား ထင္ေလသလား မသိ..။ ေနာက္ဆံုးသူရသြားတဲ့ အေျဖကေတာ့ အေငါက္ခံရျခင္းပါပဲ..။ ဒါလဲ အမွတ္မရွိဘူး..။ ေနာက္တခါ ထပ္ဆက္တယ္ .. အဲဒီ ဖံုး ပိုင္ရွင္ရဲ႕ နာမည္ကိုပဲေမးတယ္..။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီဖံုးပိုင္ရွင္ က စိတ္ထဲမွာ တင္းေနျပီဆိုတာကို သူမသိဘူး..။ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႕ လာေတြ႕ပါရေစ လို႕ appointment ေတာင္းတယ္..။ ဖံုးပိုင္ရွင္က ဘာလုပ္ဖို႕ေတြ႕ခ်င္တာလဲ ဆိုေတာ့ လူၾကီးမင္း ၾကီးၾကပ္အၾကံေပးေနတဲ့ ဟိုတယ္ကို သင္တန္းေပးခ်င္လို႕ပါ တဲ့ ..။

အဲဒီအေၾကာင္းကို ရွင္းျပခ်င္လို႕ပါ ဆိုေတာ့ .. ျပီးသြားျပီေပါ့..။ မင္းလုပ္ငန္းအေၾကာင္းဘယ္ေလာက္သိသလဲ ဆိုေတာ့လဲ မေျဖႏိုင္။ Consultant ဆိုတဲ့လူရဲ႕ အရည္အခ်င္း .. Consultant ဆိုတဲ့ Role ဟာ ဘာမွန္းမသိတာ ေသခ်ာသြားျပီ..။ ဒါနဲ႕ပဲ.. မင္းတို႕ကုမၸဏီမွာ လူၾကီးမရွိဘူးလား..။ လူၾကီးခ်င္းပဲ ေျပာမယ္.။ လုပ္ငန္းအေၾကာင္းဘာမွမသိတဲ့ သူေတြနဲ႕ မေျပာခ်င္ဘူး ဆိုလိုက္ေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ဆိုျပီး ဖံုးခ်သြားတယ္..။ ေနာက္ထပ္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ထပ္ေခၚျပန္တယ္..။ ျပီးေတာ့မွ အခုနက စကားမွားသြားတာ ေတာင္းပန္ခ်င္လို႕ပါလို႕ေျပာတယ္..။ အဲဒါလဲ နည္းလမ္းမက်ဘူး..။ စိတ္ဆိုးေအာင္ ႏွစ္ခါေလာက္ လုပ္ျပီးမွ ေတာင္းပန္ခ်င္လို႕ပါဆိုေတာ့ မခက္ေပဘူးလား..။ သူတို႕အဖို႕က တယ္လီဖံုး တစ္ခါေလာက္ ဆက္လိုက္ရင္ အစစအရာရာ ေျပလည္ သြားလိမ့္မယ္ လို႕ ထင္ေနတာဟာ ဆိုးတာပါပဲ..။

သူမ်ားအဖြဲ႕အစည္းကို အခေၾကးေငြယူျပီး သင္တန္းေပးခ်င္လို႕ပါ ဆိုတဲ့ တတ္..သိ..နားလည္ အဖြဲ႕အစည္းဟာ သူ႕ ဝန္ထမ္းကိုေတာ့ သူသင္ေပးထားပံုမရဘူး..။ ကိုယ္လစာေပးထားတဲ့ ကိုယ့္ဝန္ထမ္းကို ေတာင္ ကိုယ္ေကာင္းေကာင္း ေလ့က်င့္ေပးမထားႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္း က တျခား အဖြဲ႕အစည္းတခုကို သင္တန္းေပးမယ္ ဆိုေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ပထမဆံုးခ်ဥ္းကပ္မႈ First Impression က မွားသြားျပီ..။

တဖက္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို သူရေအာင္ မယူႏိုင္ေတာ့ဘူး..။ ဒါမ်ိဳး ေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိေနျပီလဲ..။ ကိုယ္ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္ေပးမထားတဲ့ ငယ္သားေတြေၾကာင့္ သူတို႕ အဖြဲ႕အစည္းမွာ အခြင့္အလမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ဆံုးရွံဳး လက္လႊတ္ခဲ့ရျပီလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္..။
ကိုယ့္ေဖါက္သည္ စိတ္ပ်က္ေစတဲ့ ေနာက္တမ်ိဳးရွိပါေသးတယ္..။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္ လုပ္ငန္းကိစၥေဆြးေႏြးၾကဖို႕ သြားပါတယ္..။ ေလေအးစက္ တပ္ထားတဲ့ အခန္းယူပါတယ္..။ စားပြဲထိုးေရာက္လာျပီး အစားအေသာက္စာရင္းေတြ ျပပါတယ္..။ အဲဒီအဆင့္အထိ အေခ်ာပါပဲ..။ စားသုံုးသူက ထမင္းေၾကာ္ မွာပါတယ္..။ သူမွာတဲ့ ထမင္းေၾကာ္က အသား ငါး မထည့္ပဲ ၾကက္ဥနဲ႕ ေၾကာ္ေပးဖို႕ ေျပာျပီး ၾကက္ဥတစ္လံုးကို အက်က္ျပဳတ္.. ႏွစ္ျခမ္းျခမ္းျပီး အေပၚက တင္ေပးပါ လို႕ မွာပါတယ္..။

စားပြဲထိုးက ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးမွတ္ျပီး ထြက္သြားပါတယ္..။ ခဏေနေတာ့ ျပန္လာပါတယ္..။ ၾကက္ဥျပဳတ္ မရပါဘူး..တဲ့။ အံ့ကို ၾသ ေရာ..။ ၾကက္ဥေၾကာ္ရလား ဆိုေတာ့ ရတယ္ တဲ့ .. ၾကက္ဥကို ဆီနဲ႕ေၾကာ္တာေတာ့ရျပီး .. ေရနဲ႕ ျပဳတ္တာ က်ေတာ့ မရဘူးတဲ့..။ ဘာေၾကာင့္မရတာလဲ ဆိုေတာ့ ၾကာမယ္လို႕ စားဖိုမွဴး ကေျပာတယ္တဲ့..။ အံ့ၾသပါရဲ႕ စားဖိုမွဴးရယ္..။ အဲဒီ စားသံုးသူဟာ ေနာက္ကို အဲဒီဆိုင္အပါအဝင္ သူနဲ႕ နာမည္တူတဲ့ Chain Restaurant ေတြကိုပါ မသြားေတာ့ဘူး ဆိုတာ အဲဒီ စားဖိုမွဴး မသိလိုက္သလို လုပ္ငန္းရွင္လဲ သိလိုက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး..။ ထမင္းေၾကာ္မွာစားရင္း လုပ္ငန္းကိစၥ စကားေျပာၾကမယ့္ စားသံုးသူႏွစ္ေယာက္ ဟာ ၾကက္ဥတစ္လံုးျပဳတ္ရင္ ၾကာမယ့္ ၅မိနစ္ကို မေစာင့္ႏိုင္ဘူးလို႕ အဲဒီစားဖိုမွဴး ထင္ပံုရပါတယ္..။ အဲဒီ စားဖိုမွဴး မသိလိုက္တဲ့ ေနာက္ထပ္ အခ်က္တခ်က္က အဲဒီ ၾကက္ဥျပဳတ္မွာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဟိုတယ္ လုပ္ငန္း နယ္ပယ္မွာ နွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ က်င္လည္ခဲ့ ျပီး ဟိုတယ္ လုပ္ငန္း ပညာသင္ၾကားပို႕ခ် ေပးေနသူ အၾကံေပးပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာပါပဲ..။

ေနာက္တေနရာမွာေတာ့ အေရာင္းသမားရဲ႕ မပါးနပ္ပံုေလးပါ..။ စားေသာက္ဆိုင္တို႕ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္းပဲ .. စာရင္းစာရြက္ လာခ် မွာလိုက္ေတာ့ ေကာင္းျပီေကာင္းရဲ႕ ဆိုျပီး မီးဖိုထဲဝင္သြား..။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ျပန္ထြက္လာ..။ အဲဒါမရဘူးခင္ဗ်..။ ဒီစာရင္းထဲက ေနာက္ထပ္ေျပာင္းမွာပါဦး ဆိုတာမ်ိဳး ..။ ကိုယ့္ ကုန္ပစၥည္းအေၾကာင္း ကိုယ္မေလ့လာထားတာ..။ စားသံုးသူကို သိပ္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစပါတယ္..။ ထမင္စားျပီး ေတာ့ ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ရလား ဆိုေတာ့ ရတယ္. မစ္ရွိတ္လား လက္ေဖ်ာ္လား..။ ေအး.. လက္ေဖ်ာ္ေပးပါကြာ..။ ျပီးေတာ့မွ မရေတာ့ဘူး ကုန္သြားျပီ .. စေတာ္ဘယ္ရီလက္ေဖ်ာ္ေတာ့ ရတယ္ ယူမလား..။ ေတာ္ပါျပီကြာ မမွာေတာ့ပါဘူး..။ အဲဒါကေတာ့ ဆိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္ မွားတဲ့ အမွား..။ သူပဲ ရတယ္ ေျပာတယ္.. ျပီးေတာ့ သူပဲ မရဘူး.. ကုန္ျပီလို႕ ေျပာတယ္.။ ပိုက္ဆံကလဲ လိုခ်င္ေသးေတာ့ ေနာက္တမ်ိဳး ေျပာင္းမွာပါလား ဆိုျပီး အၾကံေပးတယ္..။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ အၾကံ .. တကယ္လို႕သာ အစကတည္းက အဲဒီအၾကံမ်ိဳးကို ပူးတြဲျပီး ေပးခဲ့ရင္ ဒုတိယေရြးခ်ယ္မႈ အျဖစ္ စဥ္းစားမိမွာပါ..။ ဒါေပမယ့္ ငါးမရမွ ေရခ်ိဳး သြားပါဦး လို႕ေတာ့ မလုပ္နဲ႕ေလ..။

ေနာက္တမ်ိဳးကလည္း အဲဒီလို ပဲ ကိုယ့္ကုန္စည္ရဲ႕ ဗဟုသုတ ကို ေလ့လာမထားတာ..။ ဥေရာပ အစားအစာ ေတြထဲမွာ ျမန္မာ့ပါးစပ္နဲ႕ လိုက္ဖက္တာက “စပါဂတီ” ဆိုတဲ့ အီတာလ်ံေခါက္ဆြဲ..။ သူ႕မွာ သူ႕ကိုယ္ပိုင္အေခၚအေဝၚေတြရွိတယ္..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကို မူရင္းအတုိင္း သင္မေပးၾကပဲ..ျမန္မာ အေခၚအေဝၚေတြနဲ႕ ပူးတြဲ ျပီး ျမန္မာမႈျပဳလိုက္ၾကတယ္..။ “စပါဂတီ ဘိုလိုေညး” ဆိုရင္ စာလံုးေပါင္းေတာ့ “ဘိုလိုနီးစ္” လို႕ ေရးတယ္.. အသံထြက္ေတာ့ “ဘိုလိုေညး” လုိ႕ထြက္တယ္..။ “ဘိုေလာ့ဂနာ” ဆိုတဲ့ ေဘာလံုးသင္းလိုပဲ..။ ေဘာလံုးသင္းရဲ႕ အသံထြက္ အမွန္က “ဘိုလိုညာ” ဒါေပမယ့္ စာလံုးေပါင္းအတိုင္း အသံထြက္လိုက္ေတာ့ “ဘိုေလာ့ဂနာ” ျဖစ္ကေရာ အဲဒီလိုပဲ “ဘိုလိုေညး”ကို “ဘိုလိုနီးစ္”လို႕ ထြက္ေလ့ရွိၾကတယ္..။ အဲဒါက အမဲသားေဆာ့စ္ နဲ႕ စားရတာ.. “အမဲသား ေဆာ့စ္နဲ႕ ျပဳလုပ္ေသာစပါဂတီကို စပါဂတီဘိုလိုေညး ဟု ေခၚသည္” လို႕ သင္မထားပဲ.. “စပါဂတီ အမဲသား” လို႕သင္ထားလိုက္တယ္..။ နားလည္တဲ့ စားသံုးသူက စပါဂတီ ဘိုလိုေညး စားမယ္ လို႕မွာရင္ အမဲသားနဲ႕လား လို႕ ျပန္ေမးတာက ေတာ္ေတာ္ ခံရခက္ေစတယ္..။ သူ႕ထက္ပိုဆိုးတာက “စပါဂတီ နာပိုလီတာနာ” ..၊ အဲဒါက ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့စ္ နဲ႕ လုပ္တာ ဘာအသားမွ မပါဘူး..။ အဲဒါကို “စပါဂတီ နာပိုလီတာနာ” လို႕ မွာရင္ ဘာသားနဲ႕လဲ လို႕ ျပန္ေမးခံရတာ ပိုဆိုးတယ္..။ ဒါေတြက ကိုယ့္ဆီမွာ အားေပးတဲ့ စားသံုးသူကို အႏုနည္းနဲ႕ ေစာ္ကားတာပါပဲ..။

ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ေပးမထားပဲ ဝန္ေဆာင္မႈျပဳေစတာဟာ အလုပ္ရွင္ရဲ႕ အမွားပါ..။ သူတို႕ မသိလိုက္တဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္က စားသံုးသူ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မသိမသာ ဆိုင္ေျပာင္းျပီး အားေပး သြားၾကတာဟာ ကိုယ့္ဆီက ဝန္ေဆာင္မႈ ေတြ ညံ့ေနလို႕ ဆိုတာပါပဲ..။ ကိုယ့္ဆိုင္ကို လာေနက် ကိုယ္နဲ႕လဲ ခင္မင္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ေဖါက္သည္တေယာက္ကို မေတြ႕တာၾကာျပီး အမွတ္မထင္ျပန္ေတြ႕တဲ့ အခါ “မေတြ႕တာ ၾကာျပီေနာ္” လို႕ ႏႈတ္ဆက္ရျပီ ဆိုရင္ ကိုယ္ရံွဳး ျပီလို႕သာ မွတ္ပါ..။ အဲဒါအျပင္ ေနာက္ထပ္ ဆံုးရွံဳး တဲ့ ဆံုးရွံုးမွဳၾကီး တစ္ခုက အဲဒီလို ဆက္ဆံခံလိုက္ရတဲ့ ေဖါက္သည္ဟာ သူ႕မိတ္ေဆြ အနည္းဆံုး ဆယ္ေယာက္ကေန အေယာက္ ႏွစ္ဆယ္ကို သူ႕အေတြ႕အၾကံဳကို လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္လိမ့္မယ္ ဆိုတာပါပဲ..။ ကိုယ့္လုပ္ငန္းက ျပိဳင္ဖက္ မရွိရင္ေတာ့ ဘာအေရးလဲ..။ အျပိဳင္အဆိုင္ရွိလာျပီဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ၾကီးမားတဲ့ ဆံုးရွံဳးမႈ ၾကီးပါပဲ..။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိလိုက္ပဲနဲ႕ ဆံုးရွံဳး သြားရတာပါ..။ ဒီလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ ကို သိျပီး ပိတ္ဆို႕ ဖာေထး လိုက္ႏိုင္ရင္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဆံုးရွံဳး သြားတဲ့ ေဖါက္သည္ တခ်ိဳ႕ကို ျပန္ရႏိုင္ပါေသးတယ္..။ ဒါေပမယ့္.. ကိုယ့္တိုင္းျပည္က လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ ေဖါက္သည္ကို အမွန္တကယ္ အေလးထားၾကရဲ႕လား..။ “ ငကန္းေသရင္ ငေစြလာလိမ့္” ဆိုတဲ့ တလြဲ ဆံပင္ ေကာင္းေနၾကတုန္းပဲလား..။ ။

- ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
- ေကာင္းလြန္း (၄.၁၂.၂၀၁၆