မီဒီယာလြပ္လပ္ခြင့္ႏွင့္အတူ ေပၚေပါက္လာတဲ့အြန္လုိင္းႏုိင္ငံေရးဝါဒၿဖန္႔မႈေတြ၊သတင္းအခ်က္အလက္ေတြရဲ႔ လႊမ္းမုိးမႈေတြကိုဘယ္လိ္ုကာကြယ္မလဲ၊စာတပုဒ္ရဲ့ ဆိုလိုရင္း အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ၊
ကိုယ္ဖတ္လိုက္တဲ့စာ ကို အမွားအမွန္ခြဲျခားဖတ္ရွုတတ္ေစရန္....Ko Myo Set.. ေရးသားေသာ
စာဖတ္နည္း(သို့)စာတစ္ပုဒ္ကိုဓါတ္ခြဲသုေတသနၿပဳ ဳျခင္း
သတင္းတစ္ပုဒ္၊ စာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ၾကမယ္။ ဖတ္တတ္ရဲ႔လားလို႔ေမးရင္စိတ္ဆုိးၾကမယ္ထင္တယ္။ တစ္ကယ္တမ္းေတာ႔ဒီသတင္းတစ္ပုဒ္စာတစ္ပုဒ္ကေနကိုယ္႔ရဲ႔စိတ္၊ကိုယ္႔ရဲ႔အၿမင္ကို ေၿပာင္းလဲေစႏိုင္စြမ္းရွိတာ နားလည္ရင္စာတစ္ပုဒ္ဟာ ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္သေဘာထားလို႔မ၇မွန္းေယဘုယ်သေဘာတူၾကမယ္ထင္တယ္။ အခုေခတ္မွာ သတင္းေတြ သိပ္မ်ားတယ္။ အခု ၿမန္မာလို ပြင္႔လင္းစမွာ လူေတြဟာသတင္းေရလွ်ံမႈ
(Information flood) နဲ႔ ေတြ႔ေနရတယ္။ ဘယ္ဟာကိုယံုရမွာလဲ စသၿဖင္႔ ေ၇ွာ႔ခ္ေတြရၾကတယ္။ ဒီမွာတင္ စစ္ေဆးမႈၿပဳဖုိ႔ ဇကာတပ္ဖို႔လုိလာပါတယ္။ ဒီဇကာတပ္ၿခင္းအမႈကိုမိတ္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။
+ဆက္ဖတ္ရန္-
တစ္ကယ္ေတာ႔ သတင္း၊ သတင္းေဆာင္းပါး၊ ေဆာင္းပါး၊ အက္ေဆး စတာေတြဟာ အမ်ားအားၿဖင္႔ အုိင္ဒီယာေတြကို စီထားတာပဲၿဖစ္တယ္။ စာေပသေဘာတရားအရ သရုပ္ေဖာ္၊ က်ိဳးေၾကာင္းၿပ ၿဖစ္စဥ္ၿပလုိ႔အမ်ိဳးအစားကြဲၾကေပမယ္႔ စာတစ္ပုဒ္မွာ အေရးအၾကီးဆံုးပြိဳင္႔ေနရာေတြရွိပါတယ္။ ဒီပြိဳင္႔ေနရာေတြမွာကိုယ္ေပးခ်င္တဲ႔ မက္ေဆ႔ခ်္ ေခၚ သတင္းစကားကို ထည္႔ထားေပးၿခင္းအားၿဖင္႔ စာဖတ္သူစိတ္ထဲ ကိုယ္ေတြးေစခ်င္သလို ေတြးမိသြားေအာင္လုပ္တာၿဖစ္ပါတယ္။
စာတစ္ပုဒ္မွာအေရးအၾကီးဆံုးက ေခါင္းစဥ္နဲ႔ အၿမင္သာဆံုးေနရာေတြပဲၿဖစ္ပါတယ္။ ပံုပါရင္ပံုေပါ႔။ ပံုတစ္ပံုဟာစာလံုးေတြထက္မ်ားစြာအဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ႏုိင္ေစတယ္မလား။ေနာက္ဒုတိယအေရးအၾကီးဆံးက
ေခါင္းစဥ္ေပါ႔။ သူကအၿမင္သာဆံုး။ အထိေရာက္ဆံုးကိုး။ သတင္းတစ္ပုဒ္၊ စာတစ္ပုဒ္လံုးရဲ႔ အသက္လို႔ေတာင္ေၿပာလို႔ရတယ္။ ဒီကေန စာဖတ္သူရဲ႔စိတ္ကို လႊမ္းမုိးသြားႏိုင္တယ္။ ဥပမာ ၿပရရင္ "ရခုိင္ေဒသမွ မြတ္ဆလင္မ်ားကိုမ်ိဳးတုန္းသတ္ၿဖတ္မႈ" စတဲ႔ေခါင္းစဥ္မ်ိဳးေပါ႔။ မြတ္ဆလင္တစ္ဦးဖတ္လုိက္ရင္ ခ်က္ၿခင္း ရခုိင္ေတြကိုမုန္းတီးစိတ္ မဖတ္ရေသးခင္ ဝင္သြားေစႏုိင္တာေပါ႔။ ဒီလိုမ်ိဳးအေရးၾကီးပါတယ္။
ေနာက္ဒုတိယအေရးအၾကီးဆံုးက နိဂံုးေတြပါ။ နိဂံုးေတြမွာ ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာကို ထည္႔ေၿပာသြားတာ။ ဥပမာအားၿဖင႔္ "စစ္အစိုးရလက္ခ်က္ေၾကာင္႔ တိုင္းၿပည္နစ္နာခဲ႔ရသည္မွာမွန္ေသာ္လဲ ယခုအခါ ေဒၚစုကဲ႔သို႔ေသာလူမ်ားနွင္႔လက္တြဲကာ တုိင္းၿပည္ကိုတည္ၿငိမ္ေအာင္ၾကိဳးစားေနရခ်ိန္တြင္ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအားဝန္းရံသင္႔ေပသည္" ဆိုတဲ႔ပံုစံမ်ိဳးေပါ႔။
နိဂံုးမေရာက္ခင္မွာ ဦးသိန္းစိန္ ေကာင္းတာေတြ၊ ဦးသိန္းစိန္ ဆုိးတာေတြ စတာေတြကို တစ္ခ်က္ၿခင္း အမွန္အတုိင္းေဖာ္ၿပလာၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ဦးသိန္းစိန္ကို ေထာက္ခံသင္႔တယ္ဆုိတဲ႔ သတင္းစကားကို စာဖတ္သူ ယံုသြားေအာင္ တစ္ေၾကာင္းတည္းနဲ႔ပစ္ထည္႔လိုက္တာေပါ႔။ ဒီစာေၾကာင္းဟာ တစ္ပုဒ္လံုးရဲ႔အသက္ပဲ။စာဖတ္တဲ႔သူအေတြးကိသူေတြးေစခ်င္သလုိၿဖစ္သြားေအာင္ပစ္ထည္႔လိုက္တဲ႔ပစ္ခ်က္
ဦိးသိန္းစိန္ကိစၥကိုအခုေရးေပးထားတာကဥပမာအေနနဲ႔သာၿပထားတာပါ။က်န္ ႏုိင္ငံတကာသတင္းေတြမွာလဲ အဲ႔လိုပါပဲ။ ဥပမာ ငယ္ပါကိုညွစ္လို႔ ေသဆံုးရတဲ႔အမႈမွာဆုိရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ ၿပစ္မႈက်ဴးလြန္သူဟာ အိမ္ေထာင္နစ္ဆက္ ရွိသူၿဖစ္သည္ ဆုိတာေလး ထည္႔ေပးလိုက္တယ္။ အဲ႔လုိထည္႔ေပးလိုက္ေတာ႔ စာဖတ္သူက ၿပစ္မႈက်ဴးလြန္သူဟာ အလိုလိုေနရင္း တဏွာရာဂၾကီးမားသူလို အေတြးေပၚသြားေစတာေပါ႔။ ဒီလို စာေၾကာင္းေတြ ဟာ ပြိဳင္႔ေတြပါတဲ႔စာေၾကာင္းေတြပါ။ ဒါေတြကို တူးေဖာ္တတ္ရင္ ဒီစာေရးသူဘာေၿပာခ်င္ေနလဲ ဆုိတာကို ဖမ္းဆုပ္ႏုိင္သြားတတ္ပါတယ္။
တတိယအေရးအၾကီးဆံုးကေတာ႔စာပုိဒ္ေတြရဲ႔အစနိဒန္းရဲ႔ပထမဆံုးစာေၾကာင္းပိုင္းေတြပါ။အဲ႔လုိေနရာေတြဟာ
ဒီစာထဲမွာ ဘာေတြေရးေတာ႔မယ္ဆုိတာကို စတင္ေဖာ္ၿပတဲ႔ေနရာေတြၿဖစ္တတ္တယ္။ အဲ႔လုိေနရာေတြဟာ စာဖတ္သူေတြအရင္ၿမင္တတ္တဲ႔ေနရာေတြမုိ႔လုိ႔ Key Information ေတြပါလာတတ္ပါတယ္။ ေနာက္ ထပ္တူအေရးၾကီးတဲ႔စာေတြကေတာ႔စာပုိဒ္ေတြရဲ႔ ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းေတြပါပဲ။တစ္ခါကဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို
အာဏာ၇ွင္ၿဖစ္ေစမယ္ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းပါးမယ္ဆုိရင္ စာပိုဒ္ေတြထဲမွာ စာဖတ္သူဦးေနွာက္အလုပ္ေပးစရာ facts ေတြေလာက္သာထည္႔ထားၿပီး ဦေနာက္ပင္ပန္းသြားခ်ိန္ေလာက္ စာပိုဒ္အဆံုးသတ္က်မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမေကာင္းတာေတြ ကိုတစ္လံုးခ်င္းထည္႔ေရးပါတယ္။ စာပိုဒ္ ဆယ္႔ငါးပိုဒ္ဆုိရင္ စာဖတ္သူဟာ ဆယ္႔ငါးၾကိမ္္တိတိဒါေတြကိုဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ဆယ္႔ငါးၾကိမ္ေလာက္ထိေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
ဒီလုိဟာေတြကလဲ စာဖတ္သူရဲ႔ အေတြးၿဖစ္စဥ္ (Thinking Process) ကိုလႊမ္းမုိးႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္ သီးၿခားအုိင္ဒီယာက စာတစ္ပုဒ္မွာ အသက္ၿဖစ္တဲ႔ စကားလံုး(Key Words) ေတြပါ။ ဥပမာ ႏုိင္ငံေရးလံႈ႔ေဆာ္စာေတြဆိုရင္ "လူထု၊ ေသြးစည္း၊ေအာင္ပြဲ၊ေတာ္လွန္ေ၇း၊ ရဲရဲေတာက္" စတာေတြ ဒင္းၾကမ္းေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုစကားလံုးေတြေနာက္ကို လုိက္သြားၿပန္ရင္လဲ မူလ Theme ကိုမဖမ္းႏုိင္ေတာ႔ဘဲ စာေရးသူေတြးေစခ်င္သလို လုိက္ေတြးၿပန္ေတာ႔တာပါပဲ။ ဒီလိုဟာေတြကို အနုပညာ ပတ္တဲ႔ ႏုိင္ငံေရး၊ ေလာ္ဘီေဆာင္းပါးေတြမွာေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ ေဒါက္တာမတင္ဝင္း ရဲ တစ္ခ်ိဳ႔ေသာေဆာင္းပါးေတြလိုေပါ႔။
ဒါေၾကာင္႔ စာတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္မယ္ဆိုရင္ ေခါင္းစဥ္ကိုအရင္ၾကည႔္သင္႔ပါတယ္။ ေနာက္ နိဂံုးကိုအရင္ၾကည္႔ၿပီး စာတစ္ပုိဒ္ခ်င္းရဲ႔ ပထမဆံုးနဲ႔ ေနာက္ဆံုးကို ၾကည္႔ၾကည္႔ပါ။ ဒီမွာတင္ ဒီလူရဲ႔အာေဘာ္ဘာလဲဆုိတာကို ဖမ္းဆုပ္လို႔ရပါၿပီ။ဒီလိုနည္းနဲ႔အလွည္႔စားမခံရေအာင္ကာကြယ္လို႔ရပါတယ္။ ေနာက္အဓိကအသက္စကားလံုးေတြရဲ႔
Direction က ဘယ္လမ္းကိုညႊန္ၿပေနသလဲဆုိတာကို မင္နီ၊ ခဲတံလိုဟာနဲ႔ၿဖစ္ၿဖစ္ဝိုင္းထားလိုက္ပါ။ ဒါဆုိ ဒိီစာေရးသူရဲ႔ အာေဘာ္ဟာ ဘယ္လိုၿမဳပ္ထားထား ဘြားဘြားၾကီးေပၚလာရေတာ႔တာပါပဲ။ ဒီလိုနည္းကို သတင္းေတြ ဥပမာ ဘီဘီစီသတင္းေတြမွာ သူ႔ႏုိင္ငံအတြက္ဘယ္လိုပါးပါးေလး ကာသြားတယ္ဆုိတာ
ေတြမွာ သင္ယူလို႔ရပါတယ္။ စာအဆိပ္သင္႔ၿခင္းေဘးရန္က ကင္းကြာၾကပါေစ။
ဒါဟာ က်ေနာ္႔ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားမဟုတ္ပါ။ တကၠသိုလ္ေတြမွာသံုးတဲ႔ပညာရပ္ဆုိင္ရာစာဖတ္နည္းေခၚ
Academic Reading အေၿခခံအနည္းငယ္ပဲၿဖစ္ပါတယ္။)
No comments:
Post a Comment