အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္တြင္အသံုးျပဳရန္ရည္ရြယ္၍ထုတ္လုပ္ေနေသာကိုယ္ေပ်ာက္၀တ္စံုသည္
ေအာင္ျမင္လုနီးပါးရွိေနၿပီဟု သိရသည္။ တစ္စတစ္စ တိုးတက္လာေသာ သိပၼံနည္းပညာမ်ားသည္ ယံုၾကည္ရန္ခက္ခဲလာသည္။ ေရဒီယို၊ တီဗီ၊ ၿဂိဳလ္တု၊ ေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္၊ ကြန္ျပဴတာ အစရွိသည့္ ေခတ္ေပၚကိရိယာမ်ားသည္ အံ့ဖြယ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းကိရိယာမ်ား မေပၚခင္ ယင္းကိရိယာမ်ား၏ အလုပ္လုပ္ပံုကိုေျပာျပလွ်င္ မည္သူမွ် ယံုမည္မဟုတ္ေပ။ ကမာၻတစ္ျခမ္းတစ္ေနရာမွ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္တို႔ကိုရုပ္ေရာအသံေရာတစ္ျပိဳင္နက္ၾကားႏိုင္ျမင္ႏိုင္ရျခင္းသည္
ေရွးယခင္ ေခတ္ကဆိုလွ်င္ သဘာ၀လြန္စြမ္းအင္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္မွသာလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္မည္ဟုယူဆၾကလိမ့္မည္။ ယခုအေမရိကန္တို႔စမ္းသပ္ေနေသာ ကိုယ္ေပ်ာက္ကားမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ေပ်ာက္၀တ္စံုတို႔မွာ ဆန္းသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း မဆန္းပါ။
လြန္ခဲ့သည္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ခန္႔ကပင္ သေဘၤာႀကီးတစ္စီးလံုးကို ေပ်ာက္ေအာင္ ေျဖာက္ႏိုင္ခဲ့သည္မွာလဲ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ဆက္ဖတ္ရန္
၁၉၄၃ - ကမာၻေက်ာ္စမ္းသပ္မွု၏ အစ Philadephia Experiment
ထူးဆန္းေသာ ပညာရွင္ႀကီး တက္စလာသည္ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္တြင္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကိုျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထုိစမ္းသပ္မႈကို အစက လ်ိဳ႕၀ွက္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လဲ စမ္းသပ္မႈတြင္ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ခဲ့သူမ်ားမွ ေပါက္ၾကားကာ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့ေသာ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ Philadephia Experiment အမည္ႏွင့္ပင္ ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားထြက္ရွိခဲ့သည္။
Experiment စၿပီ
မူလအစ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ပိုင္းကတည္းကဤ စမ္းသပ္မႈကို တိရိစာၧန္မ်ားျဖင့္စမ္းသပ္ေနခဲ့သည္။ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၁၂) ရက္ေန႔တြင္ကား ကမာၻေက်ာ္ Philadephia Experiment ကို သေဘၤာသား အစံုအလင္ျဖင့္ USS Eldrige သေဘၤာေပၚတြင္ စမ္းသပ္ခဲ့သည္။ သေဘၤာသားမ်ားကို အသိမေပးပဲ ရုတ္တရက္
စမ္းသပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္မႈစတင္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ သေဘၤာေပၚတြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ ဂ်င္နေရတာမ်ား မီးေလာင္ကၽြမ္းသြားကာ ယင္းႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ခလုပ္မ်ားအားလံုးပ်က္စီးသြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ သေဘၤာႀကီးမ်ား ျမင္ကြင္းမွ ျဖည္းျဖည္းျခင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။ သေဘၤာႀကီးႏွင့္ သေဘၤာေပၚရွိ အရာရွိေရတပ္ဖြဲ႕၀င္တို႔သည္ (၄) နာရီၾကာမွ် ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။
အခ်ိဳ႕ေသာ ေဖာ္ျပခ်က္တို႔တြင္အျပာေရာင္အလင္းတန္းႀကီးမ်ားလွ်ပ္တစ္ျပက္ေပၚလာၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္
ဟုဆိုသည္။ သေဘၤာႀကီးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ႏွင့္တစ္ျပိဳင္နက္ သဘၤာႀကီးသည္ (၃၇၅) မိုင္ အကြာအေ၀းတြင္ တည္ရွိေသာ ဗားဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္ရွိ ေနာ္ေဖာ့(Norfolk) ေရတပ္ အေျခစိုက္စခန္းတြင္ သြားေပၚေနသည္။ (၄) နာရီၾကာေသာအခါ ဖီလာဒဲဗီးယား စခန္း၌ျပန္ေပၚလာသည္။
သေဘၤာပတ္ပတ္လည္တြင္အစိမ္းေရာင္ျမဴခိုးမ်ားရစ္၀ဲလ်က္ရွိေနၿပီးသေဘၤာေပၚတြင္ပါသြားေသာသေဘၤာသားအခ်ိဳ႕လဲ
ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႔မွာ သေဘၤာနံရံတြင္ သံမဏိလႊာမ်ားႏွင့္ တြယ္ဆက္ နစ္၀င္ေနခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕မွာ မီးေလာင္ကၽြမ္းလ်က္ရွိကာ အသက္ရွင္က်န္ေသာ သေဘာၤသားတို႔မွာလဲ မွတ္ညဏ္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးေနကာ မိမိနာမည္ပင္မမွတ္မိေတာ့ေခ်။ဤစမ္းသပ္မႈအားဖံုးကြယ္ရန္အေမရိကန္မွႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လဲ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အတြင္းအရာရွိမ်ားမွ ေပါက္ၾကားလာခဲ့သည္။ ထိုသေဘၤာသည္ အခ်ိန္ႏွင့္ဟင္းလင္းျပင္ကို ျဖတ္ကာ အမွန္တကယ္ပင္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ၿပီး အျခားေနရာသို႔ ေရာက္ရွိေနခဲ့ပါသလား။ လူမ်ားမွာလဲ အဘယ့္ေၾကာင့္မွတ္ညဏ္ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းအပါအ၀င္ အျခားဆိုး၀ါးသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားစြာ အဘယ့္ေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့ရပါသနည္း။
Tesla သည္ လူေလာ... ၿဂိဳလ္သားေလာ
တစ္စထက္တစ္စနာမည္ႀကီးလာေသာ ထိုသတင္းကို အေမရိကန္အစိုးရက မည္သို႔မွ် ဖံုးကြယ္၍မရေတာ့။ အေမရိကန္သည္ Manhattan Project ေခၚ အႏုျမဴဗံုးစီမံကိန္းအား တုိးတိုုးတိတ္တိတ္ စမ္းသပ္ခဲ့ကာ ဟီရိုရွီးမားႏွင့္ နာဂါစကီ ၿမိိဳ႔မ်ားေပၚ အမွန္တကယ္ ႀကဲခ်လိုက္မွသာလွ်င္ တစ္ကမာၻလံုးမွ အံ့အားသင့္ခဲ့ရသည္။
ယခု ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း ယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေသာ ထူးဆန္းသည့္ သဲလြန္စမ်ား တစ္စတစ္စ ေပၚလာေတာ့သည္။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္သည္။ ေမာရစ္ေကဂ်က္ဆပ္(Morris K. Jessup) ဆိုေသာ အေပ်ာ္တန္း နကၡတ္ပညာရွင္တစ္ဦးထံ စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာသည္။ စာထဲတြင္ ေရးသားသူသည္ ထုိစမ္းသပ္မႈ၏ မ်က္ျမင္သက္ေသတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းျဖစ္ရပ္ကို အနီးနားတြင္ရွိေသာSSAndrewFurusethသေဘာၤေပၚမွအစအဆံုးျမင္ေတြ႕လိုက္ရေၾကာင္းေရးသားထားသည္။ ဂ်က္ဆပ္ကထိုစမ္းသပ္မႈအားအေသးစိတ္သိလိုေၾကာင္းစာျပန္ပို႔လိုက္သည္။ ျပန္စာမွာလအေတာ္ၾကာမွ
ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။
သူျပန္ေျပာသည္မွာသူ႕အေနႏွင့္ဂ်က္ဆပ္ေမးသည္ကိုတိုက္ရိုက္ျပန္မေျပာႏိုင္ေၾကာင္းမေရမရာ ျပန္လည္ေျဖထားခဲ့သည္။
စာထဲတြင္သူသည္ယခုကမာၻေပၚတြင္မဟုတ္ပဲအျခားၿဂိဳလ္တစ္ခု၌ေနထိုင္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းလဲ ေရးသားထားသည္။ ဂ်က္ဆပ္သည္အလြန္စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ကာယင္းမွာသူ႔အားအေႏွာက္အယွက္အေနႏွင့္ဆက္သြယလာသူ တစ္ဦးသက္သက္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆကာ အဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့ေပ။
ၿဂိဳလ္သားမ်ားေလာ.
ဂ်က္ဆပ္သည္ ယခင္က ပန္ကန္းျပားပ်ံမ်ား အလုပ္လုပ္ပံုအေၾကာင္း စာတမ္းတစ္ခုျပဳစုကာ The Case For UFOs အမည္ႏွင့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ဖူးသည္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ေႏြရာသီတြင္ ျဖစ္သည္။ ဂ်က္ဆပ္ အတြက္ အံ့အားသင့္ဖြယ္ မ်ား ထပ္ျဖစ္လာသည္။
ဂ်က္ဆပ္၏ အလုပ္ဌာနသို႔ ပါဆယ္တစ္ခုေရာက္လာသည္။ အထုပ္ထဲတြင္ သူ႔၏ ပန္းကန္ျပားပ်ံအေၾကာင္းစာအုပ္ပါကာ ယင္းစာအုပ္စာမ်က္ႏွာတိုင္းတြင္ရွိေသာ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအား အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္လွေသာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပခ်က္မ်ားကိုလက္ေရးမူျဖင့္ ျပန္လည္ ေရးသားထားသည္။
ေရးသားထားသည့္ ပံုစံမွာလည္း လူ ၃ ေယာက္ အျပန္အလွန္စကားေျပာေနသည့္ ပံုစံေရးသားထားသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ လက္ေရးမွာလဲ Tesla ၏ လက္ေရးႏွင့္ အလြန္အင္မတန္ပင္ ဆင္တူျဖစ္ေနသည္ကို ေနာက္ပုိင္းတြင္ေတြ႕ရသည္။ ဤကမာၻတြင္ မဟုတ္ပဲ အျခားကမာၻတြင္ ရွိေနသည့္ ပံုစံျဖင့္ လက္ေရးမူ ၃ ခု ျဖစ္ေနသည္။ ၄င္းတို႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ားမွာ အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္လွၿပီး ဖီလာဒဲဗီးယာဒအျဖစ္အျပတ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေ၀ဖန္မွတ္ခ်က္ခ်မႈတို႔မွာလဲ ထိုစဥ္ကေပၚေပါက္ေနေသာ နည္းပညာမ်ားထက္ ျမင့္မားေနေၾကာင္းသိသာသည္။ ဂ်က္ေလယာဥ္ concept ကို သြယ္၀ိုက္ခ်ျပသြားသည္ ကိုလဲ ေနာက္ပိုင္းမွ သိရသည္။
ေနာက္ဆံုး ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၂၀) ရက္ေန႔တြင္ကား ဂ်က္ဆပ္သည္ ထူးဆန္းစြာပင္ အေၾကာင္းမသိရ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္သြားေတာ့သည္။
ဤစီမံကန္းကိုအေမရိကန္အစိုးရက၀န္ခံထားသည္။မေအာင္ျမင္ပါ၊သေဘၤာလဲ ေပ်ာက္မသြားပါဟု ေျဖရွင္းထားသည္။
သို႕ေသာ္ ဂ်က္ဆပ္ထံသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ စာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ရသည္။ ဘာမွ မေျပာႏိုင္။ လက္ေရးမူ ၃ ခုတြင္ တစ္ခုမွာ တက္စ္လာ၏ လက္ေရးႏွင့္ တူေနရသည္မွာလဲ အလြန္ထူးဆန္းေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ တက္စ္လာမွာ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ တြင္ ေသဆံုးၿပီးျဖစ္သည္။ မွတ္ဥာဏ္မ်ား ေျပာက္ကြယ္သြားေသာ သေဘၤာသားတို႔မွာလဲ အမွန္တကယ္ပင္ျဖစ္သည္။
ဤစီမံကိန္းသည္ မည္သို႔ေသာ စီမံကိန္းျဖစ္သနည္း။
ကိုယ္ေပ်ာက္ရန္အခ်က္
အေမရိကန္ စစ္ဖက္ေရးရာမ်ားတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ေဒါက္တာဖရန္ကလင္ႏိုက Unified Field Theory ကို တင္ျပထားသည္။ သီအိုရီကို အၾကမ္းအားျဖင့္ေျပာေသာ္ ကမာၻ႔ဆြဲအားစက္ကြင္ႏွင့္ လွ်ပ္စစ္သံလိုက္စက္ကြင္း တို႔တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အံ၀င္ခြင္က် ေပါင္းစည္းႏိုင္ေအာင္ လုပ္ႏို္င္တဲ့ ကိရိယာကိုသာ ထုတ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ အရာ၀ထၳဳတစ္ခုကုိ ၿခံဳလြမ္းထားေသာ အလင္းမ်ားကို ယိုင္သြားေစၿပီး ယင္းအရာ၀ထၳဳသည္ ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္ျဖစ္သည္။
၁၉၄၃ - ကမာၻေက်ာ္စမ္းသပ္မွု ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဓာတ္ပံုမ်ား
...........................................
No comments:
Post a Comment