ငါ့ ဘ၀ ေနရက္ေတြကို အလြမ္းေတြအျဖစ္ ဖန္တီးသြားခဲ့ေလသူ.
ေမ့လိုမရခဲ့...စကၠန့္ ေတြက ငါ့နွလံုးသားကို တျဖည္းျဖည္း တိုက္စားေနျပီ
သူ့ကို ေမ့လိုက္ခ်င္တယ္...ဒါေပမဲ့.
တိမ္ေတြျပိဳတိုင္းလြမ္းလို့ မိုးစက္ေျပးတိုင္းသတိရေနမိအံုးမယ္.
နွုိင္းဆမရတဲ့ အခ်စ္ေတြ. ႏြယ္ပတ္ခဲ့ျပီးမွ..
တိမ္စိုင္ တခု လို လ်င္ျမန္မွာ ငါ့ရင္ကိုခြဲ ႏွလံုးသားကို..
အပ္ဖ်ားေလးနဲ့...ထိုးခဲေလသူ...
ခုထိေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ က်ေနတုန္းးး.ဒါေပမဲ့ေလ...
အမွတ္သည္းေျခ မရွိတဲ့ ငါပဲ.မိုက္ေနေရာသလားးး
စိတ္က တမ္းတေနတယ္..သူပံုရိပ္ေလးေတြ..
ႏွလံုးသားက ေတာင္းဆိုေနျပန္တယ္..သူရဲ့အခ်စ္ေတြ..
ရင္ဘတ္ၾကီးကေတာ့ နာက်င္ေနဆဲ..သိုေပမဲ့.
သူအတြက္ ဒိရင္ခြင္ ေအးေနေစမယ္...
No comments:
Post a Comment