Friday, August 30, 2013
ေလ အလြင့္ စိတ္ အလြင့္
သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ရြက္လႊင့္ခဲ့ရတာ
ေတာ္ရာမွာ ေပ်ာ္သလိုသာေန
ကံၾကမၼာကို က်ိန္ဆဲျပီး
ဒီ ဂစ္တာအိုၾကီး တေဒါင္ေဒါင္ တီးေနရတာ
ယဥ္ေက်းမႈမတူရင္ ခပ္ေ၀းေ၀းေနရုံပဲ
ကႏၱာရထဲမွာ ညကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနရတာ
မီးေလာင္ဒဏ္ရာကို
ေရွးဦးသူနာျပဳစုနည္းနဲ႔ ကုသခဲ့ရတာ
ရူးခ်င္ေယာင္ မေဆာင္ခ်င္နဲ႔
ကိုယ့္ဇာတာနဲ႔ကိုယ္ပဲ
လြတ္ရာကၽြတ္ရာမွာ
ေလခၽြန္ေနလိုက္မယ္..........................၊။
ၾကယ္ပန္းလူ
ေလလြင့္ေနတဲ့လူ....နွစ္သက္မိေသာ ကဗ်ာ တပုဒ္
Labels:
ကဗ်ာရနံ၊ခံစားခ်က္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment