အခ်စ္မွာ အခ်ိန္၊ အကြာအေ၀း၊ ေနရာေဒသ၊ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ ကန္႔သတ္မႈ မရိွပါဘူး...။
(၅) ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္ လို႔ ေျပာတယ္။နင္ ေခါင္းကို ငဲ့ၿပီး မ်က္လံုး၀ုိုင္းေလးကို ပုတ္ခတ္ရင္း အဲဒါဘာအဓိပၸါယ္လည္း လို႔ ငါ့ကို ေမးခဲ့တယ္။
(၁၅) ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။အက်ီ အနားစကို အဓိပၸါယ္မဲ့ လံုးေခ် ကစားရင္း ေခါင္းေလးကို ငံု႔လုို႔ရွက္ေသြးေတြ ျဖာၿပီး နင္ ၿပံဳးေနခဲ့တယ္။
(၂၀) ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ငါ့ ပုခံုးထက္မွာ ေခါင္းေလးကို မွီၿပီး ငါ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမ်ာ စုိးတဲ့အလားငါ့လက္ေမာင္းကို နင္ တင္းတင္း ေလး ဖက္ထားခဲ့တယ္။
(၂၅)ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။မနက္စာကို ျပင္ဆင္ရင္း ငါ့နဖူးကို တစ္ခ်က္နမ္းၿပီး "သိပါတယ္... ထပါေတာ့လူပ်င္းေလးရယ္" လို႔ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ နင္ ေျပာခဲ့တယ္။
(၃၀) ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လု႔ိ ေျပာခဲ့တယ္။"တစ္ကယ္ခ်စ္ရင္ ရံုးဆင္းခ်ိန္ ေလွ်ာက္မလည္နဲ႔၊ မွာတဲ့ ပစၥည္းေတြ ကိုလည္း၀ယ္ခဲ့ဖို႔ မေမ့နဲ႔" လို႔ နင္ ရယ္ ၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။
(၄၀) ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ပန္းကန္ေတြ သိမ္းရင္း "ေကာင္းပါၿပီ.. ကေလးေတြကို စာျပလိုက္ပါဦး" လို႔နင္ စိတ္မရွည္စြာ ေျပာခဲ့တယ္။
(၅၀) အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။သိုးေမႊးခ်ည္ ထိုးရင္း "တစ္ကယ္လား... နင့္စိတ္ထဲမွာ ငါ့ကို ေစာေစာေသေစခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား" လို႔ ေျပာၿပီး တခစ္ခစ္နဲ႔ နင္ ရယ္ခဲ့တယ္။
(၆၀) အရြယ္တုန္းက ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ငါ့လက္ေမာင္းကို တစ္ခ်က္ထုရင္း "အဘိုးၾကီး... ေျမးေတြေတာင္ ၾကီးေနၿပီအေျပာက မက္တုန္း" လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
(၇၀) အရြယ္တုန္းက မ်က္မွန္ထူထူကိုတပ္ ငါတို႔ ခုံေပၚမွာ အတူတူထိုင္ၿပီးလြန္ခဲ့တဲအႏွစ္ ၅၀ က ဓါတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ နင့္ရဲ႕တြန္႔ေၾကေနတဲ့ လက္ကို ငါဆုပ္ကိုင္ရင္း ငါနင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။အၾကင္နာေတြ ျပည့္ေနတဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ နင္ငါ့ကို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။အရစ္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ တြန္႔ေၾက ေနေပမယ့္နင့္မ်က္ႏွာဟာ လွပေနဆဲပါ။
No comments:
Post a Comment